here i go again.. mental blocked.. mental tortured.. coping up to all thing going on surrounding my divine circle..
confused on what series of words should be shown.. showing of non-existence of dumbness controlling my cerebrum..
okay.. so much for the head-twisting descriptions..
here it goes.. i realize that when someone grows older.. his worries in life become more.. things are getting more complicated..
as i reach my college, there are things i really want to solve.. not just for myself but for others.. i consider everything that should be considered.. i find struggles in things that should not be struggled for..
teka, tama na nga yang english stuff na yan.. dumudugo na ilong ko e.. hehe..
parang natatandaan ko pa yung istorya ng matapang na lalaki na kahit mga multo o creepy creatures e hindi siya natatakot.. pero noong nagkaanak na siya, nagsimula siyang matakot.. citation: nong umakyat sa puno yung anak niya, halos di siya magkandaugaga para pababain ang anak niya..
isang proof na talagang dumami ang worries ng tao pag tumatanda..
nasabi ko na na dumadami ang worries ko.. tumatanda na ako.. oo, hindi naman ako yung dating jp na high school student.. pwede ko namang sabihin na i have grown a lot.. i have learned things.. i have known persons..
at dahil marami akong worries, maybe this is the best time or way to end this post.. kasi, magdradrawing pa ako.. dami dami..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Wahahaha!!!
Tama ka dyan! Kapag tumatanda na, dumadami ang worries. In my case, sana pwede pang ibalik ang panahon. Gusto kong bumalik sa pagiging bata. Gusto ko pang mag-aral ulit...
Ang dami ko pang gustong gawin sa buhay, kaso medyo matanda na ko (21 na ako eh). Gusto kong kumuha ng ibang degree, kumuha ng master's at doctor's degree. Gusto ko din sanang magpolice at magPMA. Gusto kong mag-accounting, kumuha ng Law, maging doctor at maging piloto. Siguro nga kapag tumatanda na eh kinakabahan tayo sa kung ano ang kahihinatnan ng buhay natin. Hayy,,, namimiss ko ang teenage years ko. Ang hirap yata talagang umalis sa panahon na isa pa lang ako sa napakaraming freshmen. Isa sa mga nangangarap at gustong makatapos na agad ang pag-aaral para makapagliwaliw at magpakasaya sa buhay. Pero mali pala ako. Mas mahirap na ang buhay pag graduate na. Mas maraming responsibilities at syempre mas maraming worries.
Actually ilang buwan pa lang bago ang graduation namin, gusto ko na agad na bumalik sa pagiging first year at i-enjoy ang college life. Hindi naman sa hindi ako nag-enjoy sa college kundi masyado akong naging seryoso sa pag-aaral. Hindi ako nag-cutting classes, nagbilyar, nag-pc, nagmalling at kung anu-ano pang mga stuffs na common na gawin ng mga estudyante ng kolehiyo.
Kaya ikaw, huwag maging masyadong seryoso. Pero huwag ka rin namang maging masyadong relaxed. Kaylangang ibalanse mo ang iyong pag-aaral at ang pagsasaya. Enjoy your college life to the max!
Post a Comment