right time

gara, at our last time sa last session namin sa Math Plus, kaunti lang yung mga magkakakilala. hindi ko nakilala yun mga kaklase ko. yun ang isa sa regret ko sa buhay ko, ang nagkaroon ako ng mga kaklaseng hindi ko man lang nakilala.

weird din kasi only on our last day don kami nag-effort na magkipagkilala sa iba. gladly may addition naman sa friends ko. hindi naman siguro ako mag-iisa sa college. alam ko naman hindi Niya ako pababayaan.

nong palabas na kami ng room, nagpower trip kami. may hinahabol kami na kaklase para makausap at ayun successful naman yun trip. nagkakakilala kami at ayun. eventually, may nakita pa kaming apat na kaklase na nasa likuran lang namin. yon, we're going at the same place. okay! ayun. pumunta kami sa destination namin. sa underpass nakasalubong namin yun dalawang lalaki. remembering na nagtanong sila kay sir deo, pano pumunta ng MoA. siguro, hinatid nila yung two girls. okay. diretso na lang kami.

sa sm manila, lakad lakad lang kami. tapos usap usap. share share ng talambuhay. ayun. napagod. tumayo sa malapit sa chicharunan. usap usap. at nakita kami nong two girls. si h**n* at anna. kaya ganon yung isa kasi hindi ko maintindihan e. ayun, umalis sila. sumunod kami. hintay. alis. hintay alis. ganun lang ganun.

nagdecide na rin kami sa samahan yun kasama namin para makausap. ayun, napadpad sa lorenzo ruiz. huwaw. new environment. new experience. pero hindi bago.
nakameet ng bagong tao.

ayun, pagpatak ng alas tres. umalis na ako. bumalik sa mapua at kinuha yung makakapal na libro.

pumuntang QC at umuwi.

right time. siguro mamimeet ko ang best buddies ko at the right time at hindi dapat mainip. kasi yung paghihintay ang nagbibigay ng mas importansya sa bagay na yun.

i'll enjoy the moment. do what it takes to be a better person. and do what it needs to fulfill my tasks.