i hope i tell it right

okay.. so i really hope to tell things right..

start.. last wednesday, i headed to baguio.. not for a so great reason students want to.. it's a funeral.. not a vacation or a relaxation.. we had actually a term break started last last tuesday.. well, it IS REALLY going to end.. anyway.. the start of the trip was not really good.. actually it was not.. well, we took the bus.. we had no chance to take any private vehicle because it's weekdays..

well, we traveled almost six and a half hours.. whew.. it was really long.. and time-consuming.. we traveled long.. when we reached the terminal, it was raining.. then, we waited there for a while then we went to SM baguio.. it was cool in there.. well, we had our dinner there.. fine..

we went to a village.. God! i forgot what's the name of it.. we were offered food. we looked at the cadaver.. we sat.. and did the usual what "we" must do.. i had my frustrations again.. so i wanted to rest.. we climbed a not so high but a very steep inclination to go to the house.. we rested.. it was cold. really cold..

when we woke up, we had to clean ourselves.. the water was so hot.. and i enjoyed it.. it complemented to the cold weather.. then, we went down.. i had a hard time because my shoes could not take the "slipperiness" of the stones because of such mosses.. then, i had my breakfast.. we went up.. it was so steep and it made me catch my own breath.. we waited for so long.. then my short temperedness came back.. we went straight ahead to the st. vincent church.. near the road.. then ceremonies were held.. the actual funeral.. and whatever things..

we finally fulfilled what we are doing there.. therefore it was my turn.. we decided to go to sm again.. well, we were dropped there to have a cab.. it was so weird there that their cab is like an fx to us.. and they are not choosy.. good for them.. bad for us.. we ate at the KFC as usual.. i ordered the fully loaded and they had the bucket.. we had an argument after eating.. we went back to the village to get our things.. we got back to the mall.. and went to the cordillera section.. we bought souvenirs and some stuffs.. we went to the market and bought some veggies and fruits..

there i felt something.. i pitied everybody and felt i am so blessed.. way home, i appreaciated the beauty of the view.. it's foggy.. and all that stuff.. those green trees..
i will upload them as soon as i have my time..

well, we went back to the city.. back to those lights..and all

it's never been the same..

the same old dilemma

it is the same.. and i never get over it.. i just get used with it.. it's never gone.. it's never. it is what i can't get over..

a deep breath

come with me
in my private destiny
no black
no uncertainty
come with me
yes come with me
know what's real
know what's not
know what you have to say
or just shut up
a word to say
may break it the hard way
to have or not
to flow or to clot

leave not me
don't get by me
i'm not your way
to pass and to step on
i'm not your light
to put some glow on your eyes
i'm not your dream
i'm not what you want

please stop
and hear what my words go to
to lead you
to tell you
and come again with me
in to my private destiny
to relaugh
to re"bond"
and to try our luck

now, let go
fill the spaces of reality
and never come back
to my private destiny
it's not the glow
or the light
either your dream
or what you want
it's about you and me
and about the reality

stop.
and go.
just don't look back
and mess up.
a deep breath
a deep breath
relax and it is the end

.no.title.

i haven't done any today or the other days..

i just fix my things and fix myself.

that's it.. i don't want to interrupt others businesses..

get on your way..

itnes

haha.. background=OOR haha..

anyway, kakapanuod ko na naman ng music and lyrics.. wala lang.. parang it always bring something new to me.. puts magic in every scene.. brings away all my sadness.. makes me feel alright.. hay.. it is the movie i will never regret to watch.. it's worth my time..

so confused, my heart ...

i never want this to happen.. (drama.. haha) wala lang.. parang halu halong emosyon.. goodbyes.. loss.. regrets.. mga ganun.. pero, di naman kasi saya lang.. ang totoo sa buhay, it's more on the hard rocks than the soft ice.. hay.. =)

di ko alam kung san tutungo tong post na to.. kung sa direksyong nais ko.. o tungo sa madilim at madawag na mundong mabulaklak.. matalinhaga,,

"things run out... things break down.. things go round.. things never go back..

so hard.. so loud.. wish i never written this song.. so harsh..

opposing lines.. never brought my signs.. goodbye love.. farewell..

see you again when my wounds never go filthy.. see you once again..

never to push.. never to pull.. nor exert force to let you..

reach out.. reach me out.. i'll throw my hands in the window..

hope, you're waiting for that too.. scootch anybody.. to grab it..

to have.. to hold.. to never let go.. to keep.. to be safe..

hidden lies.. heard these cries.. white screen.. to keep my awake..

keep moving.. towards the darkness of light.. away from your 'mis-es'

over the hollows, looking to the past scansion of the shadows..

the thread has fallen.. the end has come.. links are gone..

with the wind.. with the soul.. with my heart.. they're gone..

never to come.. never will come.. and never to remember.. insipidness..

all throughout.. penetrates though history.. my world..

whispers no plethora within.. empty.. still.. stiff.. it's broken..

it calls.. the night comes.. the day is gone.. never to part..

oh.. darkness.. tells me one thing.. to stop.. and be back again.."

hay, sana naintindihan niyo yan.. vague masyado.. lalim na walang kwenta.. hehe

impaired

ang hirap mag post sa blog ko.. why?? nakikinig ako ng out of reach.. why?? wala lang.. kaya mahirap kasi nabali ang aking headset kaya kelangan sit tall ako.. awww..

anyway.impaired kasi mahirap magtype.. hindi ako makagalaw ng maayos, hand movements lang.. no unnecessary movenents.. hay..

trip ko lang maglagay ng laro diyan sa ibaba.. para happy naman.. haha.. pero ang totoo, medyo masama ang pakiramdam ko di dahil di ako nakapasa sa TNB kundi masama lang talaga.. sa dami ng phone ko ngayon, wala silang karga.. haha.. (charge)

pero, nabubuo na sa isip ko ang next obra ko.. ang ang makabagong sisa.. hay..

laro

Tetris
Oh this game is one of the most addictive games ever! WARNING : don\'t play this game unless you have

Game Code 4 your page

simplex

okey kokey..

ngayon, mas composed na ako.. medyo "simplex" ulit.. at confident kahit papaano.. kaharap ang computer..

eto, kung pumasa man ako, e di masaya.. kung hindi naman.. mas masaya.. kasi wala pa akong responsibilidad.. trabaho.. at iba pa.. (hahahahahaha.. yan ang positive thinking..)

tapos na.. haha.. joke.. if it's not my right time.. try lang ng try.. wala namang masama e.. at least, naexperience ko na yun.. yung 8-8 at yung humarap sa jury of (di ko nabilang.. yun ang isa sa pinakaimportante na nakalimutan kong gawin... siguro 15??? di ko sure..) basta.. sa next try.. alam ko na ang gagawin at alam ko na ang "techniques" manggulo hahaha.. joke.. haha..

how was it? yun yung dapat kong sagutin.. kung ano ang naramdaman ko.. kung ano ang mga "regrets" ko.. napakabait nila sa akin.. kasi nga pambata lang ang tanong sa akin.. walang debate.. walang calculus.. at walang laughing portion.. hahahahaha.. how i wish na meron.. super kabado ako.. lalo na yung sa jury of ... compared kay sir agapito.. kasi nga isa lang siya.. ahahahahahaha.. pero mas cool at relaxed kasi si sir.. hindi tulad ng jury.. parang andun ako sa 1 vs. 100.. sila yung mob.. iba ibang utak.. iba ibang level.. iba ibang paraang ng pag-iinterpret.. at parang iba kasi yung atmosphere sa "newsroom" nila.. para kang ininterrogate.. kulang na lang ang ilaw sa itaas.. haha..compared kay sir, madali din ang tanong.. at nakapagisip ako ng maayos in a fast manner.. nakz.. lalo na yung kung ifefeature ko si sir.. ano yun.. haha..

ansaya.. isa yun sa di ko malilimutan.. pero sana mas marami akong pinakitang talent.. mga words na cute.. at hahahahahahhaha..

tanggap ko na kung ano man ang mangyayari.. ambilis.. isang tulog lang yan..

pero may isa akong tanong.. kasama ba ako dun sa thurs??

parang hindi.. hahahaha.. ayos lang.. yippie.. procrastinate na tayo..!!!!

am i doomed to fail?

ito ang last day ng lecture days sa MIT first term. angsaya na malungkot.. **hahay, dapat ba akong mag-english kasi baka mabasa ng TNB staf.. ewan..** kasi naman, masaya kasi nakaraos din sa walang patumanggang mga zero, quizzes, sermon at ingay. masaya kasi umaarangkada na ang tren ng kaalaman. lumalalim ang pagkakakilanlan sa mundo pati sa mga ka-ekekan nito mga orasyon, ritual at tradisyon. at malungkot kasi magkakahiwalay na ang mga taong pinagbuklod ng tadhana - ang pagiging blockmates.. mawawala na parang bula ang mga pinagsamahan..

okey kokey.. sa humanities kanina akala ko napakahirap ng exam. madali naman kahit papaano.. bukod sa mga pinatay at binababoy na mga pangalan.. mga taong huwaran naging rape victim, chop chop at iba pa.. funny.. ambait ni mam.. nakz.. haha.. sa trigo ansaya parang joke na naman.. umulan ng makakapal na clearbook.. mga papel de border.. haha.. ansaya.. nagkaroon ng tips para pumasa.. funny.. ansaya.. sa english, walang kamatayan sulatan.. writing writing writing.. happy.. nasabihan ako na sana magkita pa kami sa next term.. mabait kasi ako.. haha.. ayun, nagpaalam ako para sa interview.. ayun, pinayagan naman at nakarating sa oras.. tumalon muna tayo sa algebra.. ayun, sumilip lang ako para magpaalam.. sa pagsilip ko pambungad pa lang ang accept? oo naman.. tatanggapin ko ang exemption.. 98.9 na kaya ang grade ko.. bakit hindi? ayun, salamat at mabait ang prof ko.. salamat..

sa mga prof ko, salamat sa paggabay di lang sa akin kundi sa kapwa ko kamag-aral.. salamat sa pasensya..

*ano ba to parang graduation hahahaha*

sa TNB naman.. ayun, nag-intay ako ng matagal.. kabado.. at minalas kasi nabura ko yung mas maayos na recorded music.. malas kasi pawis na ako.. malas kasi antagal.. parang tinubuan na ng ugat ang pwet ko.. haha.. malas kasi parang hindi ako papasa.. =c

parang ayaw ko na tuloy ituloy to.. kasi parang wala akong binatbat sa mga kasabayan ko.. wala akong edge.. wala akong bilib sa sarili ko.. parang ubos na ang salop ng kaangasan.. umurong ang lahat ng tibay ng loob.. kinabog ng staff ang confidence ko.. wala naman kasi ako noon e..

sige, nasabi ko na rin e.. ituloy ko na.. pagpasok ko humarap ako sa kanila.. obvious naman na haharap ako sa kanila kasi nasa harap ko sila.. pinalagay ang gamit ko sa gilid.. careless.. binaba ko sa gilid.. pinadescribe ang self ko.. pero bago ko sagutin picture taking muna.. (di ko alam para saan yun?? for file o scandal? haha) smile ako.. yung parang pilit.. pero bago magflash ang cam inayos ko naman.. ewan ko lang kung nakuha ng camera yung maayos.. ayon sinagot ko na naman.. nagpakilala konti. pero di sila natuwa.. nagalak at naligalig.. kaya tinatong nila ako.. madami.. pero tingin ko naman naging mabait sila sa akin.. hindi tulad ng ibang tinanong na mukhang haggard.. pero bago pala ako pumasok ginoodluck ako ng isang staff di ko alam ang name pero kamukha siya ni ate nelle. medyo lumakas ag loob ko nun.. balik sa nauna.. hindi nila ako tinanong sa calculus.. na sana yun na lang kasi marami akong masasabi.. ansaya.. sariwa pa ang mga pahirap sa amin.. sana.. sayang.. hindi ako dinebate.. kasi baka magdugo lang ang ilong ko.. at maubusan ng english.. haha.. medyo joke lang yun.. maraming mga tanong.. nasagot ko naman sana.. tapos sa likod may pinabasa pero di ko naintindihan.. haha.. pero gusto kong magpasalamat sa NEWTON dahil kinompose niyo ang utol na kinanta ko.. salamat.. at pinapunta nila ako sa S303..

malapit na magbell bago ako nakarating sa room ni sir agapito.. mukhang maraming ginagawa kaya di na ako pumasok.. ayokong mangistorbo ng klase.. ayoko.. kaya sa next subject na lang ako nakigulo.. sa S311.. ayun parang mag relax ako sa interview with sir.. ewan.. kasi isa lang siya.. maganda naman ang mga sagot ko.. sana.. at nagkusang loob na sabihin sa sumunod na interviewee na S311 na ang room..

ewan.. parang pagkatapos ko, ansaya ko kasi parang nawalan ng tinik sa dibdib ko.. pero na-realize ko hindi ako pumasa at hindi ako papasa.. ewan.. parang nakakalungkot lang.. i can't get over.. parang i've lost a chance to live a lifetime.. i've seen my downfall in the most painful way.. i've known my capacity the worst way.. i am feeling moribund because of this.. my life goes insipid as this ruined my life.. hahay.. but i never will get tired of trying again.. but if it is not my kismet, goodbye TNB..

kasi may mga messages sa group ng about sa thursday.. wala ako non.. hindi ko alam.. kaya di ako umaasa at nag-english ng ganyan.. pero salamat na rin sa inyo sa paggulo sa sistema ko.. how i wish i never did that.. but i don't regret it..

there's life after TNB.. ang hope ng talunan.. LOSER.. how i wish i am not.. but if being a loser will make me the best, why not lose.. paikot ikot.. nakulong sa kaisipan. natakot sa mangyayari.. ibang iba ang post na to sa original kong pinaplano.. dapat yung mga gagawin ko sana.. mga dapat kong sinagot pero naging dapat kong gawin.. hay..

hindi naman kasi ganoon kagaling na manunulat.. pero naniniwala ako na dapat kong paniwalaan ang sarili ko.. ang tanging maniniwala sakin ang sarili ko..

awooo.. hanging

haha.. straight to the point na.. nangangamba ako na bumagsak sa nstp.. hehe.. kasi.. hindi ko dinala ang student advising form.. pero sana maibigay ko kay sir..

isa pa, hahay, may performance pa para sa TNB stuff,, parang hindi ko naman sila maiimpress sa gagawin ko e.. haha.. ewan.. di ko nga rin alam e.. bahala na.. pero kung sakaling hindi pumasa (wag naman...) may next year pa.. kung pumasa (sana) wahaha...

hay, lapit na tapos ang term.. yippie.. finally.. umuusad na ang tren.. patungo sa mundong hindi ko alam kung magugustuhan ko o hindi..

naalala ko tuloy sabi ni mrs. hamilton, na dapat daw lit prof ako.. tsk.. sabagay, gusto ko rin yun.. kaso hindi ako pumasa sa cw sa up.. e.. malas.. ayos lang yun.. mapagsasabay ko naman e.. sana..

hahay..

i'm not doomed to fail

haha.. tanggalin mo yung not.. at gawin mong in question form.. ayun, famous line ni gee-ann.. haha..

well, straight to the point na.. nakapasa daw ako sa TNB.. huwaaat.. (Bodie..) ano ba PBB season 2 influenced ba ako?? by the way, hindi talaga mag-sink in sa mind ko ang said na balita.. pero, masaya.. satisfying.. amazing.. astonishing.. haha.. pero ang weird.. parang hindi ako masaya.. bakit???

eto, may phone ako.. at hindi ko alam kung paano buksan,,,, nabuksan ko kaso pinatay ko ulit.. awooo...

hindi rin ako naniniwala kasi parang hindi maayos yung mga gawa ko dun.. well, sana makapasa ako for the second screening..

hay.. patapos na ang term..

go cards

eto ang mapua cheerping cardinals..

this video is care of the youtube.. and blah blah...

http://www.youtube.com/watch?v=lQ6H0hR0wCo

click the link..

galing ng cards.. dapat 1.. haha

pics..

ang abandoned building sa tabi ng mit.. i wonder kung pwedeng magrent dun para dun tumira.. wala ng pag-aalala na malalate ka pa.. saya




ang stuff toy sa mapua bookstore.. cute..

go cards

eto ang dating performance ng cheerping cardinals.. compare it to this year.. ipopost ko next time..

1st runner up kami..

choosing friends

wala lang. eto kasi yung tanong sa isang group for the calibration.. well, it doesn't to have much sense.. hindi naman kasi pinipili ang kaibigan.. minsan dumarating na lang sila na walang abiso.. parang bisita sa pasko.. di mo alam kung magbibigay ba ng regalo o manghihingi.. minsan yung gusto mong maging kaibigan ay hindi pwede maging kaibigan.. madalas ganun.. di lang naman sa love stories yung mayaman at mahirap plot..

pero di naman ako nakikinig sa sagot nila.. di kasi ako makaintindi.. ang hina ng boses nila.. saka maingay yung kapaligiran ko.. puro bulong.. ayun.. ako nakisali na rin.. pinakita yung mga kwento ko sa kanila.. sa katabi ko.. kaya ayun wala lang.. tsk..

based on my personal experiences, sa sarili kong perspektibo.. kusa din silang dumadating.. pero kadalasan ang mga pinipili.. they are chosen.. they are chosen out of the crowd.. may step din kasi in developing friendship.. di ko na iisaisahin.. pero kasi, i've been experienced a lot of rollercoaster rides in my friendship story..

lalo na sa high school.. mahirap ang naging ebolusyon ko para marating ang mga tinuturing kong kaibigan.. medyo hindi naging maganda ang simula.. unti unting gumaganda hanggang sa lumala ulit.. ang gulo. kaya siguro nagkakaroon ako ng inspirasyon na magsulat..

an excerpt.. alam nila abby at ghel.. di ba.. haha.. pero ayoko pa rin sabihin online..

that makes me live in the past.. kay ito na lang.. blockmates..

we're trio.. ako si bea saka si kim.. tatlo kami.. sa gym.. tambay.. library.. mundo namin yun.. samahan mo pa ng canteen.. at pauwi.. usap.. usap.. kelan lang naman kami nabuo e.. dati meron kaming pinagbibilangang old set of friends.. siguro, we didn't work out.. parang may kulang e..

kung may pagkukulang, pinupunan.. sinusuportahan.. alalayan.. masaya kami.. madalas.. ang pagiging tao at pagpapalit ng persona ang pinagtatalunan.. si bea naging cr pink softdrinks at madami pa.. ako sinali, ginawang cr.. si kim naging tubig, ano pa ba?? sa kulitan ako naging propesor, si bea naging president, si kim, naging priestess (preso haha joke)..

blockmates ko sila.. yung tinuturing kong blockmates.. kaso, hindi kami pare parehas ng sched next term.. di rin sila sigurado kung papasa sa trigo.. na inaalala nila.. na sabi ko naman papasa sila.. hay..

teka, baka mag tampo yung mga iba kong kaibigan.. nung persdi, si gris,janil,trena,janu.. haha.. (kaya ako nagkaganyan kasi naalala ko yung nakavandal sa may tulay, rubin padilla abo sayaff) sila yung kasama ko nong first day.. sa gym pa kami non.. mcdo.. kaso nag-iba e..

yung una kong nakausap.. si zai.. pati na si di nagsasalitang stef.. na kalauanan nahawa na sa kanila si nori.. seatmate ko si nori sa trigo.. tinulungan ko siya sa isang sw.. katabi ko naman si zai tuwing english.. na sinasabihan kong "i'm feeling uneasy." nakakatext ko sila.. kaso di ko rin sila kaklase next term..

sa nstp, kaklase ko sina grace at trina.. pati na si reggie kagroup ko pa naman.. sa ibang grupo sila di ko alam ang name e.. sorry.. haha.. pero i enjoy my nstp.. lalo na yung group ko.. andun sila mayet, ralph, jerwin,reggie sino pa ba?? nakalimutan ko na.. haha.. teka, nakalimutan kong sabihin sila super DECIR, si father.. si cheerleader.. uhm sino pa.. haha..

sa pe, si carlo at enciso.. haha.. nakalimutan ko ang name na ma-angas.. pinaalis yung natutulog na si katsu.. sa mga kagroup ko.. tapos si sara na kakulitan lang si prof.. nakz.. saya.. i enjoy it very much.. sa mga kapit bahay namin.. andun sila mykel na nakiupo samin nung wala silang klase.. sila yuri.. sino pa ba??

sa humanities, katabi ko si lloyd na napapagalitan ni mam.. kawawa.. di naman siya lagi e.. haha.. tapos ang mga karow ko.. tsk.. haha.. si marc.. sa likod ko.. minasahe ako dati.. medyo masakit pero ok lnag.. haha.. si mayor katabi niya.. yaman!!! at marami pang iba..

sa mga funny people, si gloc.. haha.. si the joker.. and dami pa.. sa mga nagpatawa ng sobra kay mam hamilton kanina.. haha.. sa nstp people na nageenjoy pag tumatawa ako..

sa mga profs na sina Ms. Vilma Severino, humanities prof.. na terror pero may sense of humor.. inaamin din naman niyang talkative siya.. magaling siya.. sobra.. (teka, di dahil baka mabasa niya to kaya ganyan yan ha.. haha) marami siyang naituro sa amin.. yung jilted.. haha.. saka yung mga formulae sa buhay.. mga magaling at mabait.. hehe..si Engr. Melchor Pilones.. mabait.. funny.. saka maganda yung pamamaraan niyang magturo.. sw muna bago idiscuss.. parang mam abrigos in high school.. nagsashare ng experiences.. at sermon all the way.. sana may epekto sa blockmates ko.. kay Mrs. Wilma Hamilton.. magaling mag-english.. funny.. parang natuwa ata sakin e.. haha.. natatakot tuloy ako.. hehe.. pero magaling siya pagdating sa grammar.. pag mali naisisingit yung correction.. sa literature part.. magaling din.. kasi college approach na.. at sa kanya ko nakuha ang love and respect.. haha si Engr. Gilford Estores.. magaling siyang magturo.. at ang masaya di siya nagagalit nong kinorek ko siya.. mabait.. mahabagin din lalo na sa mga palyado.. magaling.. si Engr. Marc Cabrera.. bata pa si sir.. ECE.. nakz.. funny din siya.. nakalaptop.. sosyal.. mabait at maunawain lalo na sa mga may PE.. di ako kasali dun.. pero damay na rin.. magaling magturo.. kahit ba NSTP yun.. e nagiging enjoyable.. relax lang!!! si Prof Loyola nakalimutan ko first name.. mabaet siya.. funny.. sobra.. he makes fun at anyone and anything.. haha.. si Prof Christy Mendoza.. bata pa rin siya.. akala nga namin nong una klasmate namin,.. haha.. pero magaling siya.. drawing ang tinuturo niya.. kaso mukhang babagsak ako sa kanya.. di ako skilled e.. haha.. pero naituturo naman niya ang mga gagawin..

sila ang bumuo sa first term ko.. di ko man ganun kaclose tulad nong trio.. ayos lang.. masaya sila lahat.. pati ang mga prof at instructors..

choosing friends is both choice and destiny.. haha..

sabi nga nila yung mga opposite mo ang mas makakatulong sayo.. ewan ko kung bakit.. hintayin natin ang next term..

mirror of me

this is not my ordinary day.. not an ordinary day for a "writer"... never been wanted..

i appreciate comments for my works.. i really do.. i am fond seeing my works on a concrete paper.. not on scratch and everybody's minds..

i felt an immense pain in my chest.. why? i don't really know.. and i don't want you to know.. i want you to find out..

i never tried copying from others.. maybe the ideas i obtain.. but not how the words are presented.. and how they are exactly written.. i don't like this.. i'm feeling insipid in my own way.. never be the person who likes to write and to create a piece.. not just masterpiece but lifepiece.. i redefine writing as an emotional outlet.. more than anything else.. it's what i can do..

hmmmmmmm.. let me think for a moment.. mirror is just a mirror.. can reflect who you are.. what you are.. but mirror can't hurt you.. they won't retaliate.. but there's one thing mirror can do.. hurt you of showing the truth.. awwwww..

shards of mirror.. broken.. sharp edges..

MSIRAIGALP.. i hate this word.. i hate the sense.. i hate it all.. it has violated the nature of me.. i am a writer.. more than a writer.. i never want it to do.. because i don't want that to happen to me..

please do understand.. i am trying to be good.. not just good.. but i will..

in the earlier posts, i compare mirror to trust.. but now, it is a very different scenario..

i really want to do a panacea.. to help all.. mentally, physically, socially, and emotionally challenged..

now i understand why i have gone OUT Its way..
*note: it is not what you think